आम्ही सोंगाडॆ जोगडे । गळागंगेत कोरडॆ ।
सर्व दिशांच्या देशांच्या । नित्य दारांपुढे खडे ॥
हाती भिकेचा कटोरा । मुखी अध्यात्माची भाषा ।
ताटी निर्माल्य-विभूत । कोण वाढील ही आशा ॥
भीक वाढी त्याला घालू । क्रुद्ध आकाशाचा धाक ।
सुणे सोडी अंगावर । त्याच्यापुढे धरू नाक ॥
आणलेल्या भिकेपायी । घालू एकमेकां शिव्या ।
लोणी गटवाया आणू । रोज रव्या नव्या नव्या ॥
भीक घालणारा आहे । आम्ही तोवर जोगडॆ ।
भाव रुद्राक्षा अजून । भाग्य आमुचे केवढे! ॥
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा